شرکت صنایع هوایی ایران در سال ۱۳۷۶ در راستای اشاعه فرهنگ هوانوردی در کنار ماموریت ، طراحی و تولید وسایل پرنده، تصمیم به ایجاد مرکز هوانوردی نمود. این مجتمع ، اولین مرکز هوانوردی در کشور بوده که ضمن انجام امور تحقیقات هوانوردی دارای قابلیت ، تولید، تعمیر و انجام عملیات پروازی را یکجا و در یک محل تامین نمود .
فرودگاه آزادی بنام خلبان مرحوم آزادی که از استاد خلبانان مرکز آموزش فنون و خدمات هوایی بوده بعنوان خلبان آزمایشگر و در حال تست هواپیما دچار سان چار سانچه گردید و جان به جان آفرین تسلیم نمود ، نام گذاری گردیده است .
فرودگاه آزادی با وسعت ۸۸ هکتار در موقعیت ۱۲ کیلو متری جنوب غربی شهرستان آبیک و در منطقه ای بنام صالحیه قارپوز (آباد) به طول و عرض جغرافیایی ۳۵۵۷۰۶ شمالی و ۵۰۲۷۱۰ شرقی و بفاصله ۲۶ مایلی در جهت ۱۲۹ درجه از فرودگاه قزوین و در جهت ۳۰۰ درجه از VOR فرودگاه پیام و در جهت ۲۹۱ درجه از VOR فرودگاه مهر آباد واقع شده است .
فرودگاه دارای باندی غربی شرقی با شماره مغناطیسی (۲۸-۱۰ ) با پوشش آسفالت به طول ۱۴۶۳ متر و عرض ۲۳ متر می باشد. فرودگاه آزادی در حال حاضر جایگاه ویژه ای برای فعالیت های ساخت و تولید وسایل پرنده و همچنین اولین و بزرگترین مرکز پروازی هواپیماهای فوق سبک ( Ultralight Aircraft ) میباشد .
این فرودگاه بواسطه دارا بودن امکانات و تجهیزات با برنامه ریزی و تامین زیر ساخت های لازم در آینده عملیات پرواز به شرح زیر با هواپیماهای چند موتوره و یک موتوره را نیز خواهد داشت .
- انجام پرواز با انواع هواپیماهای فوق سبک و سبک
- انجام عملیات تست های پروازی برای تولیدات صنعت هواپیمایی
- وجود آشیانه های متعدد برای استقرار انواع هواپیماهای فوق سبک و سبک
- وجود امکانات تعمیر و نگهداری و همچنین تولیدات وسایل پرنده فوق سبک و سبک
- وجود پارکینگ و نگهداری وسایل پرنده فوق سبک و سبک
- وجود ایستگاه هواشناسی
- وجود برج مراقبت پرواز
- دارای امکانات اداری و دفاتر اداری و اطاقهای مخصوص نگهداری ابزار آلات سرویس و تعمیر هواپیما سبک و فوق سبک
